Ik was al een tijd niet meer in Bretagne geweest en had echt zin om daar weer eens te gaan kijken. Het weerbericht zag er gelukkig redelijk uit. Het gaf me ook de gelegenheid om eens een kleine Karsten tent te testen evenals een dikke Thermarest mat (waarover meer in andere blogs) Vanaf mijn camping naar het puntje van Bretagne is een dikke 800 km. Ik besloot dwars door te steken via Montlucon, Guéret, Poitiers en La Roche sur Yon om de eerste avond in de Vendée te belanden. (530 km) Dan pak ik de campings aldaar ook meteen even mee! Ik kan het niet laten om dan onderweg af en toe een stukje binnendoor te rijden over D-wegen. Dat is zoveel leuker en soms zelfs net zo snel! Het chauffeurs leven wordt je in het voorjaar wel wat lastig gemaakt door de vele deviations. (wegomleidingen) Voordeel ervan is wel dat de wegen er in Frankrijk meestal fantastisch bijliggen. Wat mij ook opviel is het explosief groeiende aantal flitsers. Ik rijd niet hard maar al mijmerend met 2 km te hard vol in je tetter geflitst worden op een verlaten weg blijft frustrerend. Ik zou eerst een bezoekje brengen aan het echtpaar Vrignaud van camping Tranquillité. Dit is echt rustiek kamperen op hun voormalige boerderij in de wetlands achter de kust. Heel rustig gelegen en met de luxe van een zwembad. Daarbij deed de voorjaarszon al goed haar best. Eindpunt van de dag zou zijn Camping La Forêt. Hier werd ik op uiterst vriendelijke wijze ontvangen door Greg en Wiebke. Deze camping heeft een beetje een bijzondere positie in Rustiek Kamperen. Hij is tussen de honderden reuzencampings vol met mobilehomes in Vendée klein, groen en persoonlijk gebleven, ze werken er uiterst ecologisch en de ligging is fantastisch op een steenworp afstand van strand, bos en fietspaden. Je kunt er natuurlijk niet de rusticiteit van een boerencamping verwachten maar als je in Saint Jean de Monts wilt staan is dit de beste keus. Er staan wat mobilehomes (minderheid) maar er zijn genoeg fijne beschutte plekken in het groen en de sfeer is echt die van een kleine camping ondanks de toch 60 plaatsen. Ik vergeet bijna: het sanitair behoort tot de top van wat ik gezien heb. Een wandelingetje door het bos brengt je naar het gigantische strand, en als je, zoals ik, een hond bij je hebt: die mag los (op camping aangelijnd) en heeft de tijd van zijn leven. Op de camping is een hondendouche! Na een gezellig maaltje met coquilles St. Jacques en een witte streekwijn werd het tijd om mijn opblaasbare huisje eens op te zoeken....

Zie hier een filmpje over dit deel van de reis!